Arytmie: rodzaje, objawy i leczenie

Zrzeczenie się

Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości medyczne, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Artykuły w Health Guide są poparte recenzowanymi badaniami i informacjami pochodzącymi od towarzystw medycznych i agencji rządowych. Nie zastępują jednak profesjonalnej porady lekarskiej, diagnozy ani leczenia.



dlaczego lęk powoduje ból w klatce piersiowej?

Arytmie serca to szeroka kategoria schorzeń, w których częstość akcji serca lub rytm bicia serca jest nieprawidłowy.

Te stany występują z powodu zmiany normalnego przepływu impulsów elektrycznych, które powodują nieregularne ściskanie (kurczenie) i relaksację serca. Serce może bić zbyt szybko, zbyt wolno, pomijać uderzenie lub może mieć dodatkowe uderzenia. Arytmie są powszechne i nie są niebezpieczne dla większości ludzi, jednak niektóre przypadki mogą mieć zagrażające życiu konsekwencje. Serce musi normalnie pompować, aby przepchnąć krew w całym ciele, aby odżywić tkanki i narządy, a arytmia może być niebezpieczna, gdy arytmia zakłóca tę zdolność.

Narządy

  • Arytmie odnoszą się do szerokiej kategorii stanów, w których serce bije zbyt szybko, zbyt wolno lub w nieregularnym rytmie; przykłady obejmują migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków, napadowy częstoskurcz nadkomorowy, częstoskurcz komorowy, migotanie komór, zespół chorej zatoki i blokady przewodzenia.
  • Normalne bicie serca zależy od skoordynowanych ruchów górnych komór (przedsionków) i dolnych komór (komor) serca.
  • Kilka czynników może powodować arytmie, w tym choroby serca, zaburzenia równowagi elektrolitowej, problemy z tarczycą i genetykę.
  • Leczenie może obejmować przyjmowanie leków, umieszczenie rozrusznika serca lub wszczepialnego defibrylatora serca, operację, manewry nerwu błędnego lub kombinację terapii.

Jak działa serce? Serce składa się z czterech komór: dwóch mniejszych komór (lewy i prawy przedsionek) oraz dwóch większych komór (lewa i prawa komora). Krew dostaje się do przedsionków serca, a następnie następuje seria skoordynowanych działań:





  • Zbiór wyspecjalizowanych komórek w prawym przedsionku, zwany węzłem zatokowo-przedsionkowym (SA), wysyła impuls elektryczny, który rozprzestrzenia się zarówno do lewego, jak i prawego przedsionka, nakazując im skurcz. Ten węzeł SA jest czasami określany jako naturalny rozrusznik serca serca (AHA, 2016).
  • Kiedy przedsionki się kurczą, wtłaczają krew z przedsionków do odpowiednich komór.
  • Inny węzeł, węzeł przedsionkowo-komorowy (AV), zostaje aktywowany i wysyła impuls do obu komór, nakazując im skurcz.
  • Kiedy dwie komory kurczą się, wypycha krew z serca do głównych tętnic, skąd dociera do innych części ciała.

Cykl ten powtarza się z każdym uderzeniem serca, aby zapewnić regularne krążenie krwi. U zdrowego, odpoczywającego dorosłego serce bije 60–100 razy na minutę (AHA, 2016). Ponieważ tak wiele dzieje się w tak krótkim czasie (okres bicia serca), możesz zrozumieć, dlaczego serce musi regularnie pompować, aby skutecznie krążyć krwi.

Reklama



Ponad 500 leków generycznych, każdy 5 USD miesięcznie

Przejdź do Ro Pharmacy, aby zrealizować swoje recepty za jedyne 5 USD miesięcznie (bez ubezpieczenia).



Ucz się więcej

Jakie są rodzaje arytmii?

Arytmie są klasyfikowane w zależności od tego, czy powodują zbyt szybkie lub zbyt wolne bicie serca, czy są spowodowane problemem w przedsionkach lub komorach oraz czy są regularne lub nieregularne.

Częstoskurcze nadkomorowe (SVT) odnoszą się do arytmii rozpoczynających się w przedsionkach i powodujących bicie serca szybciej niż 100 uderzeń na minutę; rodzaje SVT obejmują:



  • Migotanie przedsionków: Najczęstszą postacią arytmii jest migotanie przedsionków (zwane również afib); około 2,7 miliona Amerykanów żyje z migotaniem przedsionków, według American Heart Association (AHA) . Migotanie przedsionków jest formą tachykardii, w której serce bije znacznie szybciej niż normalnie, często 175 uderzeń na minutę lub więcej (AHA, 2016). Przedsionki serca kurczą się nieregularnie i zbyt szybko, aby serce mogło wypełnić się krwią pomiędzy uderzeniami; może to powodować gromadzenie się krwi w przedsionkach, co prowadzi do zakrzepów krwi, zawałów serca, udarów, niewydolności serca i innych powikłań. Migotanie przedsionków występuje częściej u osób starszych i osób z wysokim ciśnieniem krwi.
  • Trzepotanie przedsionków: Jest to inny rodzaj tachykardii, który obejmuje przedsionki serca. W przeciwieństwie do migotania przedsionków, które jest nieregularne, trzepotanie przedsionków jest szybkim i regularnym rytmem serca. W trzepotaniu przedsionków, gdy węzeł SA wysyła impuls elektryczny, jego część zostaje uwięziona w ścieżce pętli wokół prawego przedsionka. Ta pętla impulsowa powoduje, że przedsionki biją szybciej niż komory. Szybkie sygnały elektryczne powodują, że mięśnie w przedsionkach szybko się kurczą, co prowadzi do stałej częstości przedsionków wynoszącej 250–320 uderzeń na minutę. Na szczęście węzeł AV nie pozwala na tak szybkie skurcze komór, a osoby z trzepotaniem przedsionków mogą mieć szybkie (150 uderzeń na minutę) lub normalne tętno (częstość komór) – w zależności od funkcji ich węzła AV. Ponownie, gdy przedsionki biją zbyt szybko, nie mogą wycisnąć krwi, co prowadzi do gromadzenia się krwi i zakrzepów. Trzepotanie przedsionków występuje częściej u osób z chorobami serca lub po przebytym zawale serca lub po operacji serca.
  • Napadowy częstoskurcz nadkomorowy (PSVT): W PSVT sygnały elektryczne, które zaczynają się w przedsionkach, docierają do komór i powodują dodatkowe uderzenia serca. Ta arytmia zaczyna się i zatrzymuje nagle i może wystąpić podczas wysiłku fizycznego. Zwykle nie jest niebezpieczna i występuje zwykle u młodych ludzi, zwłaszcza cierpiących na lęki. Ponadto występuje częściej u dzieci, kobiet i osób pijących duże ilości alkoholu lub napojów zawierających kofeinę.

Komorowe zaburzenia rytmu zaczynają się w komorach i zwykle powodują zbyt szybkie bicie serca.

  • Częstoskurcz komorowy : W częstoskurczu komorowym sygnały elektryczne pochodzące z komór są wyzwalane szybciej niż normalnie i zakłócają impulsy pochodzące z węzła SA. Prowadzi to do szybszego niż normalnie bicia serca; to szybkie bicie serca zapobiega napełnianiu się krwią przedsionków i komór oraz zmniejsza ilość krwi pompowanej do reszty ciała. Kilka uderzeń częstoskurczu komorowego często nie powoduje problemów, ale epizody trwające dłużej niż kilka sekund mogą być niebezpieczne. Zwykle występuje u osób z historią choroby wieńcowej lub zawału serca. Jeśli nie jest odpowiednio leczone, może prowadzić do bardzo szybkich i długotrwałych częstoskurczów, które nie są w stanie skutecznie pompować krwi w organizmie, lub może przerodzić się w migotanie komór, stan zagrażający życiu.
  • Migotanie komór (V-fib): Najbardziej niebezpieczną arytmią jest migotanie komór. W tym stanie zdezorganizowane sygnały elektryczne powodują drżenie komór zamiast regularnego pompowania. Jeśli komory nie są w stanie pompować krwi do reszty ciała, w ciągu kilku minut może nastąpić nagłe zatrzymanie akcji serca i śmierć. Ten rodzaj arytmii zagraża życiu i stanowi nagły przypadek medyczny.

Bradykardia to arytmie, które powodują wolne tętno – wolniej niż 60 uderzeń na minutę. Niektórzy ludzie, zwłaszcza ludzie, którzy są zdrowymi młodymi dorosłymi i elitarnymi sportowcami, mogą normalnie mieć wolne tętno. Twoje tętno może również spaść poniżej 60 uderzeń na minutę, gdy śpisz. Jednak u niektórych osób, zwłaszcza starszych, bradykardia może zmniejszyć ilość krwi dopływającej do organizmu; prowadzi to do objawów zmęczenia, zawrotów głowy, duszności, omdlenia i zatrzymania akcji serca (w skrajnych przypadkach).



  • Zespół chorej zatoki: Jest to szczególny rodzaj bradykardii, w której węzeł SA nie działa prawidłowo, powodując wolniejsze tętno. Ponieważ SA nie działa normalnie, osoby z tym schorzeniem mogą mieć tętno, które na przemian jest zbyt wolne i zbyt szybkie.
  • Zaburzenia przewodzenia lub blok serca: Bradykardia może wystąpić, ponieważ impulsy elektryczne nie docierają z przedsionków do komór; sygnały są blokowane, co prowadzi do spowolnienia akcji serca. Blokada może wystąpić w dowolnym miejscu na drogach elektrycznych serca. Niektóre rodzaje bloku serca mogą nie powodować spowolnienia akcji serca, ale i tak wymagają leczenia, ponieważ są niestabilne.

Większość ludzi miała wrażenie, że ich serce przyspieszyło. Nazywa się to przedwczesnym skurczem komór (PVC) i ma miejsce, gdy sygnał do uderzenia pojawia się wcześnie i zaczyna się w komorach, a nie w przedsionkach, jak zwykle; to wydaje się, że twoje serce przyspieszyło. To dodatkowe bicie serca zakłóca normalny rytm, tworząc pauzę, po której następuje silniejsze bicie, gdy bicie serca wraca do normy. Sporadyczne PVC są normalne u dorosłych i są powszechne u dzieci i nastolatków; zwykle odchodzą same.

Przyczyny arytmii

Kilka czynników może powodować arytmie; mogą być spowodowane uszkodzeniem tkanki serca lub mogą wystąpić nagle z powodu wysiłku fizycznego, stresu, leków lub problemów z elektrycznymi ścieżkami sygnalizacyjnymi w sercu. Czasami przyczyna arytmii jest niejasna. Znane przyczyny arytmii to:

  • Zawał serca lub blizny po wcześniejszym zawale serca
  • Choroba wieńcowa (nagromadzenie blaszek miażdżycowych w tętnicach zasilających serce)
  • Stany, które wpływają na ogólną strukturę serca, takie jak kardiomiopatia
  • Wysokie ciśnienie krwi
  • Problemy z tarczycą
  • Odwodnienie
  • Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia)
  • Nieprawidłowy poziom elektrolitów, takich jak potas, magnez, sód lub wapń we krwi
  • Niektóre leki dostępne bez recepty, takie jak leki przeciwalergiczne i na przeziębienie
  • Palenie
  • Picie zbyt dużej ilości alkoholu lub kofeiny
  • Nadużywanie narkotyków, zwłaszcza amfetaminy i kokainy
  • Genetyka

Oznaki i objawy arytmii

Arytmie nie zawsze powodują objawy i czasami są wykrywane podczas rutynowych badań kontrolnych. Czasami mogą być trudne do wykrycia podczas kontroli, ponieważ objawy pojawiają się i znikają i mogą nie występować podczas wizyty u lekarza. Typowe oznaki i objawy arytmii to:

  • Trzepotanie lub drżenie serca (palpitacje)
  • Szybkie bicie serca lub wolne bicie serca
  • Ból lub ucisk w klatce piersiowej
  • Duszność
  • Osłabienie, zawroty głowy i zawroty głowy
  • Niepokój
  • Omdlenie (omdlenie)
  • Zamieszanie
  • Zmęczenie
  • Zapaść i nagłe zatrzymanie akcji serca w skrajnych przypadkach

Diagnoza arytmii

Rozpoznanie choroby arytmii rozpoczyna się od badania fizykalnego przez lekarza. Twój lekarz sprawdzi twój puls, wysłucha twojego serca (by sprawdzić, czy nie ma szmeru serca), wysłucha twoich płuc (aby sprawdzić, czy nie ma nagromadzenia płynów) i sprawdzi twoje stopy pod kątem obrzęku. Może być konieczne skierowanie do specjalisty kardiologii (usługodawcy specjalizującego się w chorobach serca) w celu wykonania dodatkowych badań, w tym:

  • Elektrokardiogram (EKG lub EKG): Jest to najczęstszy test używany do diagnozowania arytmii; analizuje aktywność elektryczną serca, aby sprawdzić, czy serce bije nieregularnie lub w nieprawidłowym tempie.
  • Monitory holterowskie lub monitory zdarzeń: Są to przenośne EKG, które dostarczają informacji o funkcjonowaniu serca podczas codziennych czynności.
  • Test stołu uchylnego: Ten test jest używany, zwłaszcza jeśli miałeś zaklęcia omdlenia. Leżysz płasko na stole, a Twój lekarz sprawdza Twoje tętno i ciśnienie krwi. Następnie stół jest przechylany tak, abyś był ustawiony tak, jakbyś stał. Twój lekarz stale monitoruje tętno i ciśnienie krwi, aby zobaczyć, jak zmieniają się, gdy jesteś w różnych pozycjach. Ta informacja może pomóc twojemu dostawcy w ustaleniu, czy twoje omdlenia są spowodowane zmianami pozycji czy arytmiami.
  • Badanie elektrofizjologiczne (EPS): To badanie przygląda się aktywności elektrycznej serca poprzez wprowadzenie do serca cienkich cewników zakończonych elektrodami. Dzięki tym cewnikom Twój lekarz może zobaczyć, jak impulsy elektryczne przemieszczają się przez serce. Twój lekarz może również wywołać i zatrzymać arytmię za pomocą tych cewników, pozwalając na dokładniejsze informacje o arytmii, takie jak miejsce jej wystąpienia, co może ją powodować i jakie terapie mogą ją leczyć.
  • Test wytrzymałościowy: Jesteś proszony o ćwiczenie na bieżni lub podajesz leki przyspieszające bicie serca w celu symulacji ćwiczeń, podczas gdy wykonywane są zdjęcia serca, aby zobaczyć, jak działa pod wpływem stresu.
  • Echokardiogram: Echokardiogramy wykorzystują fale dźwiękowe do stworzenia obrazu twojego serca i tego, jak dobrze serce pompuje krew i czy występuje jakiekolwiek gromadzenie się krwi lub skrzepów krwi.
  • Badania krwi: Korzystając z tych testów, Twój lekarz może szukać problemów z tarczycą, zaburzeń równowagi elektrolitowej lub innych stanów, które mogą prowadzić do arytmii.

Leczenie arytmii

Zgodnie z AHA istnieje kilka celów, które Twój dostawca może wykorzystać do kierowania swoim planem leczenia:

  • Zapobieganie tworzeniu się zakrzepów krwi w celu zmniejszenia ryzyka udaru, zwłaszcza jeśli masz migotanie przedsionków
  • Utrzymywanie tętna w zdrowym zakresie
  • Przywracanie normalnego rytmu serca
  • Leczyć każdą istniejącą chorobę/stan serca, ponieważ może to powodować lub przyczyniać się do arytmii
  • Zmniejszenie innych czynników ryzyka chorób serca i udaru mózgu

Jedną z rzeczy, które możesz zrobić dla siebie, aby poprawić ogólny stan zdrowia serca, jest przyjęcie zdrowego dla serca stylu życia:

  • Dieta uboga w sód i tłuszcze nasycone oraz bogata w owoce i warzywa
  • Utrzymuj zdrową wagę; otyłość jest czynnikiem ryzyka chorób serca
  • Zminimalizuj stres
  • Ćwicz kilka razy w tygodniu
  • Rzuć palenie
  • Unikaj zbyt dużej ilości kofeiny, która może zwiększyć tętno

Chociaż niektóre arytmie mogą nie powodować żadnych objawów, mogą narazić Cię na poważne powikłania, w tym udar, niewydolność serca, pogorszenie arytmii i nagłe zatrzymanie akcji serca. Z tego powodu u niektórych osób leczenie może obejmować leki, zabiegi lub jedno i drugie. Należy mieć świadomość, że niektóre leki stosowane w leczeniu arytmii (leki przeciwarytmiczne) mogą wywołać arytmie, jeśli dawka jest zbyt wysoka; pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem o wszelkich objawach, które możesz mieć po rozpoczęciu przyjmowania tych leków.

Rodzaj leku Jak może pomóc w arytmiach
Antykoagulanty (rozrzedzacze krwi) Zmniejszyć ryzyko powstania zakrzepów krwi, które mogą prowadzić do zawałów serca i udarów; gdy serce nie bije normalnie, krew może gromadzić się w komorze serca i jest bardziej podatna na krzepnięcie
Przykłady: warfaryna, enoksaparyna, apiksaban, dabigatran, rywaroksaban
Beta-blokery Stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i spowolnieniu przyspieszonego tętna
Przykłady obejmują: metoprolol, atenolol, bisoprolol, sotalol
Blokery kanału wapniowego Służy do spowolnienia szybkiego tętna lub zmniejszenia prędkości, z jaką przemieszczają się sygnały elektryczne w sercu; zazwyczaj są przepisywane w przypadku arytmii przedsionkowych. Może być również stosowany do obniżania ciśnienia krwi.
Przykłady obejmują: werapamil i diltiazem
Digoksyna Może spowolnić szybkie tętno, ale może prowadzić do innych arytmii, dlatego należy go stosować ostrożnie i nie jest odpowiedni dla wszystkich
Blokery kanału potasowego Stosowany w celu spowolnienia szybkiego tętna poprzez wydłużenie czasu regeneracji komórek serca po skurczu, uniemożliwiając im równie częste uruchamianie i ściskanie.
Przykłady obejmują amiodaron i ibutylid
Blokery kanału sodowego Używany do spowolnienia akcji serca poprzez zmniejszenie pobudliwości komórek.
Przykłady obejmują flekainid, chinidynę, prokainamid, dizopiramid i lidokainę

W przypadku niektórych osób, takich jak osoby z bradykardią (powolne tętno), nie ma leków, które niezawodnie zwiększają częstość akcji serca; u innych leki nie wystarczają do kontrolowania arytmii. Przypadki te mogą wymagać wszczepienia rozrusznika serca lub wszczepialnego defibrylatora serca (ICD). Rozrusznik serca to małe urządzenie elektryczne wszczepiane do organizmu i regulujące bicie serca. Wszczepia się go pod skórę klatki piersiowej przewodami prowadzącymi do serca; kiedy wyczuje, że bicie serca jest zbyt szybkie lub zbyt wolne, wysyła impuls elektryczny do serca, aby przywrócić normalne tempo i rytm. ICD jest podobny do rozrusznika serca, ponieważ jest również małym urządzeniem elektrycznym wszczepianym pod skórę z przewodami prowadzącymi do serca. ICD stale monitoruje twój rytm i jeśli zauważy, że twoje serce ma nieprawidłowy rytm, daje mały wstrząs, aby zresetować rytm serca. Ten typ urządzenia jest stosowany u osób, u których występuje wysokie ryzyko rozwoju niebezpiecznie szybkiego lub nieregularnego bicia serca, takiego jak częstoskurcz komorowy lub migotanie komór, ponieważ te arytmie mogą prowadzić do nagłego zatrzymania akcji serca i śmierci.

Inną opcją leczenia arytmii jest przywrócenie normalnego rytmu serca (zwanego również normalnym rytmem zatokowym); proces ten nazywa się kardiowersją i można go przeprowadzić za pomocą leków lub procedury. W trakcie zabiegu do serca dostarczany jest krótki wstrząs elektryczny o niskiej energii poprzez łatki (elektrody) na klatce piersiowej; ten wstrząs umożliwia przywrócenie aktywności elektrycznej serca do normalnego rytmu zatokowego.

W przypadku niektórych mogą być potrzebne zabiegi chirurgiczne, takie jak ablacja cewnika lub procedura labiryntu. Ablacja zabija tkankę serca, która powoduje nieprawidłowe sygnały elektryczne lub izoluje nieprawidłowe komórki, tworząc wokół nich bliznę, która nie przewodzi aktywności elektrycznej. Podczas ablacji cewnikowej cienka rurka jest wprowadzana do naczynia krwionośnego w pachwinie i wprowadzana do serca. Po założeniu końcówka cewnika niszczy obszary serca, które wytwarzają nieprawidłowe sygnały elektryczne i powodują arytmie. Podczas zabiegu labiryntu chirurg wykonuje operację na otwartym sercu i wykonuje kilka nacięć w nieprawidłowej tkance serca, tworząc blizny, które zakłócają nieregularne impulsy elektryczne. Ponieważ tkanka bliznowata zatrzymuje impulsy elektryczne, procedura ta pozwala sercu powrócić do normalnego rytmu.

Jeśli masz jakiekolwiek podstawowe schorzenia przyczyniające się do arytmii (takie jak brak równowagi elektrolitowej, wysokie ciśnienie krwi, choroba serca, bezdech senny lub choroba tarczycy), one również będą wymagały leczenia.

Wreszcie, istnieją konkretne techniki, które możesz wykonać samodzielnie, pod okiem swoich lekarzy, aby spowolnić szybkie tętno, jeśli jest to spowodowane określonymi rytmami. Manewry te wpływają na nerw błędny, który pomaga kontrolować tętno i może stymulować reakcję relaksacyjną organizmu. Te ruchy, zwane manewrami nerwu błędnego, obejmują:

  • Wstrzymywanie oddechu i obniżanie się (nazywane również manewrem Valsalvy)
  • Kaszel
  • Nałożenie na twarz ręcznika zamoczonego w lodowatej wodzie lub zanurzenie twarzy w lodowatej wodzie

Podsumowując

Arytmie mogą być przerażające, ale można je opanować. Regularnie konsultuj się z lekarzem i przyjmuj wszystkie leki zgodnie z zaleceniami. Dowiedz się, jak monitorować puls i zarządzać czynnikami ryzyka. Upewnij się, że utrzymujesz otwarte linie komunikacji; natychmiast poinformuj swojego lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek nowe lub nasilające się objawy.

Bibliografia

  1. American Heart Association (AHA) – O arytmii. (2016, 30 września). Pobrano 27 listopada 2019 z https://www.heart.org/en/health-topics/arytmia/o-arytmii
  2. American Heart Association (AHA) – Co to jest migotanie przedsionków. (2016, 31 lipca). Pobrano 27 listopada 2019 z https://www.heart.org/en/health-topics/atrial-fibrillation/co-is-atrial-fibrillation-afib-or-af
Zobacz więcej