Anhidrosis lub hypohidrosis — niezdolność do pocenia się

Zrzeczenie się

Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości medyczne, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Artykuły w Health Guide są poparte recenzowanymi badaniami i informacjami pochodzącymi od towarzystw medycznych i agencji rządowych. Nie zastępują jednak profesjonalnej porady lekarskiej, diagnozy ani leczenia.




Anhidroza to stan, w którym nie możesz się pocić. Podobny stan, zwany hipohydroza , jest wtedy, gdy nie pocisz się wystarczająco. Anhidrosis może wpływać na całe lub część twojego ciała; nikt nie wie, ile osób cierpi na tę chorobę, ponieważ nie każdy z anhydrozą ma dramatyczne objawy. Ludzie mogą nie powiedzieć o tym swojemu lekarzowi, ponieważ mogą nie zauważyć, że się nie pocą lub mogą nie zdawać sobie sprawy, że brak pocenia jest nienormalny (Cheshire, 2016). Pocenie się jest niezbędną odpowiedzią na wzrost temperatury ciała; częstymi wyzwalaczami pocenia się są wysokie temperatury, wysiłek fizyczny lub sytuacje, które sprawiają, że jesteś zły, zawstydzony, nerwowy lub przestraszony. Kiedy temperatura twojego ciała wzrasta, uruchamia twój autonomiczny układ nerwowy (nerwy współczulne), aby pomóc ci się ochłodzić. Gdy pot dotrze do skóry, odparowuje i chłodzi. Jeśli nie możesz się pocić, aby się ochłodzić, istnieje ryzyko przegrzania (hipertermii), szczególnie w wysokich temperaturach lub podczas intensywnych ćwiczeń. Stany związane z hipertermią obejmują skurcze cieplne, wyczerpanie cieplne i udar cieplny (stan zagrażający życiu).

Narządy

  • Anhidrosis to stan chorobowy, w którym nie możesz się pocić; może wpływać na całe lub część twojego ciała.
  • Niezdolność do pocenia się sprawia, że ​​jesteś podatny na hipertermię, w tym skurcze cieplne, wyczerpanie cieplne i udar cieplny.
  • Objawy anhydrozy obejmują: brak pocenia się, zawroty głowy, osłabienie, zaczerwienienie i uczucie gorąca.
  • Przyczyny obejmują wady wrodzone (rzeczy, z którymi się urodziłeś), problemy z nerwami, uszkodzenie skóry i skutki uboczne leków.
  • Leczenie polega głównie na zachowaniu chłodu i leczeniu podstawowego stanu chorobowego lub zmianie leków.

Jakie są objawy anhydrozy?

Objawy anhydrozy obejmują:







  • Brak pocenia lub tylko niewielka ilość pocenia
  • Uczucie gorąca (ponieważ nie możesz się ochłodzić)
  • Płukanie
  • Zawroty głowy
  • Skurcze mięśni
  • Słabe mięśnie

Ludzie, którzy mają anhydrozę tylko w niektórych obszarach, mogą zauważyć, że inne części ich ciała mają zwiększoną potliwość; ma to zrekompensować brak pocenia się w dotkniętych obszarach. Innymi słowy, możesz mieć części ciała mokre od potu i jednocześnie suche.

Reklama





Rozwiązanie na nadmierną potliwość Dostarczone do twoich drzwi

Drysol jest lekiem pierwszego rzutu na nadmierną potliwość (nadmierną potliwość).





Ucz się więcej

Co powoduje anhydrozę?

W anhidrozie gruczoły potowe nie działają tak, jak powinny; ten problem może zacząć się w dzieciństwie lub stać się problemem w późniejszym życiu. Kilka czynników może powodować anhydrozę, w tym:

  • Choroby wrodzone: możesz urodzić się z chorobą uniemożliwiającą zdrowy rozwój gruczołów potowych, co powoduje niezdolność do pocenia się; jednym z przykładów jest warunek zwany hipohydrotyczna dysplazja ektodermalna (Dziewczyny, 2019).
  • Zaburzenia metaboliczne: możesz urodzić się z chorobą, która: wpływa na metabolizm i zdolność pocenia się ; jednym z przykładów jest choroba Fabry’ego, w której powstają nieprawidłowe związki tłuszczowe, które uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie gruczołów potowych (Lidove, 2006).
  • Uszkodzenie nerwów: Warunki wpływające na zdrowie nerwów w Twojej skórze może również zmniejszyć produkcję potu; przykłady obejmują cukrzycę, stwardnienie rozsiane, zespół Guillain-Barre, przecięcie rdzenia kręgowego, zespół Rossa (rzadki stan, który powoduje anhydrozę, słabe odruchy i źrenice, które nie rozszerzają się prawidłowo) oraz zespół Sjogrena (zaburzenie autoimmunologiczne, które powoduje suchość skóry i ust) (Cheshire, 2016).
  • Uszkodzenie skóry/choroba: Oparzenia lub promieniowanie skóry może uszkodzić gruczoł potowy i spowodować zmniejszenie pocenia się. Również, stany skóry jak łuszczyca i atopowe zapalenie skóry może prowadzić do anhidrozy z powodu problemów z porami skóry (Tay, 2014).
  • Idiopatyczny: W niektórych przypadkach nie znaleziono przyczyny anhidrozy i nazywa się to przewlekłym samoistne anhidrosis lub nabyte idiopatyczne anhidrosis ; większość zgłoszonych przypadków tego stanu dotyczy młodych mężczyzn z Azji (Tay, 2014).
Klasa leków Przykłady Jak powoduje anhidrozę
Antycholinergiczne Skopolamina Główną substancją chemiczną mózgu (neuroprzekaźnikiem), która powoduje pocenie się, jest acetylocholina; leki te blokują acetylocholinę, co prowadzi do anhydrozy jako efektu ubocznego.
Leki przeciwdepresyjne, zwłaszcza trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA) Amitryptylina Zaburza działanie acetylocholiny
Inhibitory anhydrazy węglanowej Toppiramate (marka Topamax) i zonisamid Ta klasa leków jest zwykle stosowana w celu zapobiegania napadom padaczkowym (leki przeciwpadaczkowe); jednak jako efekt uboczny mogą zakłócać produkcję potu
Leki przeciwpsychotyczne Klozapina, olanzapina Zaburza działanie acetylocholiny
Toksyna botulinowa Botoks Działa poprzez blokowanie uwalniania acetylocholiny z komórek nerwowych; może zmniejszać pocenie się, zapobiegając przedostawaniu się acetylocholiny do gruczołów potowych

Kto jest zagrożony rozwojem anhydrozy?

Osoby z którymkolwiek z wyżej wymienionych schorzeń są zagrożone rozwojem anhydrozy. Ponadto dzieci są mniej zdolne do regulowania temperatury ciała w porównaniu z dorosłymi i dlatego są bardziej podatne na hipertermię w przypadku zmniejszonej potliwości. Osoby z cukrzycą, ponieważ są narażone na uszkodzenie nerwów obwodowych, są również narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia anhydrozy. Każdy, kto przyjmuje którąkolwiek z omawianych klas leków, jest narażony na zmniejszenie pocenia się.





Jak diagnozuje się anhidrozę?

Anhidroza na ogół nie jest czymś, co można łatwo zaobserwować w gabinecie, głównie dlatego, że może dotyczyć tylko części ciała. Tam są kilka testów które twój dostawca może wykorzystać do zdiagnozowania anhidrozy (Cheshire, 2016).

  • Sympatyczna reakcja skórna (SSR): Mierzy potencjał elektryczny w skórze; nieprawidłowe wyniki mogą wskazywać na zmniejszoną zdolność pocenia się.
  • Test termoregulacji potu: skóra pokryta jest proszkiem, który w kontakcie z potem zmienia kolor (z żółtego na ciemnoniebieski/fioletowy); jesteś umieszczony w ciepłym pomieszczeniu, aby zachęcić do pocenia się.
  • Ilościowy test odruchu sudoruchowego aksonów (QSART): Elektrody z acetylocholiną stymulują skórę i gruczoły potowe; powstałe kropelki potu są zbierane i mierzone. Ten test może sprawdzić przyczyny anhidrozy nerwów obwodowych.
  • Silastyczny test odcisku potu: Elektrody stymulują skórę, a pilokarpina jest podawana w celu stymulacji gruczołów potowych. W miarę pojawiania się kropel potu odciskają się one na silastycznym materiale wyciskowym.
  • Biopsja skóry: mały kawałek tkanki skórnej jest usuwany i oceniany pod mikroskopem w celu ustalenia, czy występują problemy z nerwami w skórze lub gruczołach potowych.

Zabiegi na anhidrozę

Jeśli twoja anhydroza dotyka tylko niewielkiej części ciała, możesz nie potrzebować leczenia. W zależności od przyczyny twojej anhydrozy, leczenie choroby podstawowej może poprawić twoją zdolność normalnego pocenia się; podobnie, jeśli jest to efekt uboczny leku, może pomóc przejście na lek alternatywny. Osoby z anhydrozą powinny unikać przegrzania, przebywając w chłodnym otoczeniu, zwłaszcza podczas ćwiczeń i nosząc luźną, oddychającą odzież. Jeśli uważasz, że możesz się przegrzać (hipertermia), spróbuj się ochłodzić, przechodząc w chłodne miejsce i/lub nakładając okłady z lodu lub chłodną wodę na czoło, szyję, pachy i pachwiny. Udar cieplny, najcięższa forma hipertermii, jest stanem nagłym i wymaga natychmiastowego leczenia, aby zapobiec zagrażającym życiu konsekwencjom.





Bibliografia

  1. Cheshire, WP i Fealey, RD (2008). Polekowe nadmierne pocenie się i hipohydroza. Bezpieczeństwo leków, 31(2), 109–126. doi: 10.2165/00002018-200831020-00002, https://link.springer.com/article/10.2165%2F00002018-200831020-00002
  2. Cheshire, WP (2016). Zaburzenia termoregulacyjne i choroby związane ze stresem cieplnym i zimnym. Neuronauka autonomiczna, 196, 91-104. doi: 10.1016/j.autneu.2016.01.001, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26794588
  3. Lidove, O., Jaussaud, R. i Aractingi, S. (2006). Objawy dermatologiczne i tkanki miękkie choroby Fabry'ego: charakterystyka i odpowiedź na enzymatyczną terapię zastępczą. W chorobie Fabry'ego: Perspektywy z 5 lat FOS. Oxford: Oxford Pharma Genesis. Pobrano z https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK11605/
  4. Tay, LK i Chong, W.-S. (2014). Nabyta idiopatyczna anhidroza: Często pomijana diagnoza. Journal of American Academy of Dermatology, 71(3), 499-506. doi: 10.1016/j.jaad.2014.03.041, https://www.jaad.org/article/S0190-9622(14)01275-4/abstract
  5. Aktualny. Fete, T.J. i Grange, D.K. (2019, 14 maja). Dysplazja ektodermalna. Pobrano 8 stycznia 2020 z https://www.uptodate.com/contents/ectodermal-dysplasias
Zobacz więcej